Współczesnym społeczeństwie uważność przestała być jedynie chwilową modą, a stała się niezbędną umiejętnością życiową. Nieustannie zmagamy się z psychicznymi i emocjonalnymi wyzwaniami w ciągle zmieniającym się otoczeniu, a uważność staje się w takich sytuacjach kluczowym narzędziem do odnalezienia wewnętrznego spokoju i równowagi.
Uważność to świadomy stan bycia obecnym w chwili obecnej. Oznacza to zdolność do obserwowania i akceptowania własnych myśli i emocji bez osądzania. Chodzi o przyjmowanie swojego wewnętrznego stanu w każdej chwili, bez oceniania go czy odrzucania, po prostu akceptując go. Takie podejście pozwala nam głębiej zrozumieć nasz wewnętrzny świat. Uważność to nie tylko technika, ale także filozofia życia i postawa. Często uwikłani jesteśmy w troski o przeszłość i przyszłość, przez co tracimy z oczu teraźniejszość. Uważność pomaga nam skupić się na tej właśnie chwili.
Korzenie uważności sięgają dalekowschodniej filozofii i praktyk medytacyjnych. Pojęcie to stopniowo rozprzestrzeniło się na zachodnią psychologię i medycynę. Współczesna nauka dowodzi, dzięki badaniom, że uważność pozytywnie wpływa na strukturę i funkcjonowanie mózgu.
Szczególnie w kontekście radzenia sobie ze stresem i stabilizacji emocjonalnej, uważność zmniejsza niepokój, poprawia umiejętność kontrolowania emocji i pozytywnie wpływa na ogólny stan zdrowia psychicznego. Badania z zakresu neurobiologii wskazują, że regularna praktyka uważności zmniejsza aktywność ciała migdałowatego, czyli centrum stresu w mózgu, a jednocześnie zwiększa aktywność w korze przedczołowej.
Współcześni ludzie żyją w ciągłym bombardowaniu bodźcami i informacjami. Smartfony, media społecznościowe, stres w pracy – wszystko to wyczerpuje nas psychicznie. W takich warunkach uważność staje się dla nas kluczowym narzędziem do odzyskania wewnętrznego spokoju i równowagi. Podobnie jak mały ogród w samym sercu zatłoczonego miasta, uważność oferuje nam przestrzeń do wyciszenia się.
Praktykowanie uważności wcale nie jest łatwe. Zmiana nawykowych wzorców myślenia i skupienie się na chwili obecnej wymagają ciągłego treningu, ponieważ proces ten pozwala na głębsze poznanie siebie, a także na obiektywne spojrzenie na własne emocje i myśli, co pozwala nam naprawdę rozpocząć tę podróż.
*Czym więc jest uważność?
Dążenie do pogłębienia świadomości i poznania wewnętrznego stanu człowieka trwa od wieków. Uważność jest ważnym podejściem psychologicznym, które zrodziło się w ramach tych poszukiwań. Jej korzenie sięgają głębokich i złożonych filozoficznych, religijnych i tradycyjnych źródeł, często nawiązując do buddyjskiej tradycji medytacyjnej.
Istotą uważności jest całkowite skupienie się na chwili obecnej i obserwowanie – bez osądzania – swojego wewnętrznego świata i otaczającej rzeczywistości. Nie jest to jedynie technika, ale fundamentalna postawa i podejście do życia. Poprzez rozpoznawanie i akceptowanie własnych myśli, emocji i doznań cielesnych, jednostka może osiągnąć głębsze zrozumienie siebie i stan wewnętrznego spokoju.
Współczesna psychologia uczyniła z uważności przedmiot badań naukowych. W późnych latach 70. XX wieku John Kabat-Zinn opracował program redukcji stresu oparty na uważności (Mindfulness-Based Stress Reduction, MBSR), nadając uważności znaczenie w sferze akademickiej. Przełożył on buddyjską tradycję medytacyjną na świecki i naukowy język, oferując współczesnym ludziom konkretne metody praktykowania uważności w życiu codziennym.
Komentarze0